طبعاً فرد همجنسگرا پس از ایمان آوردن به مسیح نیز ممکن است هر از گاه وسوسه شود که از امیال طبیعت گناهآلود خود پیروی کند، اما خیلی زود متوجه خواهد شد که روحالقدس قادر است هر روزه او را یاری دهد تا "اعمال جسم را بکشد". پیکار و جدالی که فرد همجنسگرایی که به مسیح ایمان میآورد با آن روبروست همانقدر بیامان و طاقتفرساست که پیکار مسیحیانی که با سایر عادات گناهآلود دست و پنجه نرم میکنند. اما همانطور که تعداد بیشماری از افراد معتاد، الکلی، قمارباز، زناکار و همجنسباز شهادت میدهند، روحالقدس بهمراتب قویتر است. بیگمان شبهایی خواهد بود که فرد همجنسگرا در تنهاییِ خود وسوسهها را غیر قابل تحمل خواهد یافت، اما به فیض خدا عاقبت صبح فرا خواهد رسید و آنان خود را پاکدامن نگاه داشتهاند.
البته این بدان معنا نیست که هر فرد همجنسگرایی با ایمان آوردن به مسیح به جنس مخالف علاقهمند خواهد شد و ازدواج خواهد کرد. ما در دنیایی سقوطکرده زندگی میکنیم و برای بسیاری از انحرافات راه علاج آسانی وجود ندارد. بنابراین ممکن است یک فرد همجنسگرا پس از ایمان آوردن به مسیح نیز کماکان گرایشهای همجنسگرایانه داشته باشد. باید توجه داشت که این گرایشهای همجنسگرایانه به خودی خود گناه نیست. وسوسه جزئی از زندگی در دنیای سقوطکرده است. مهم این است که تسلیم وسوسه نشویم. بنابراین کسانی که با چنین وسوسههایی روبرو هستند باید اجازه دهند روحالقدس زندگی و امیال آنها را بهطور کامل تحت کنترل خود بگیرد. اینگونه افراد باید بپذیرند که مسیحیان خوانده شدهاند تا عفت و پاکدامنی را رعایت کنند. البته این موضوع در مورد اقلیت کوچکی که تمایلات همجنسگرایانه در آنها براستی مادرزادی است صادق است. اما اکثر کسانی که فکر میکنند از بدو تولد همجنسگرا زاده شدهاند، در واقع به دلایل مختلفی به همجنسگرایی روی آوردهاند. برخی از آنان رابطهای گسسته با پدر یا مادر خود داشتهاند و در جوانی خواستهاند با ایجاد ارتباطی صمیمی با فردی از جنس خود، این کمبود دوران کودکی را جبران کنند. برخی دیگر در کودکی مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته و از جنس مخالف زده شدهاند. در برخی از کشورها نیز که امکان ایجاد ارتباط با جنس مخالف بسیار محدود است، رابطه با جنس موافق ابتدا در دوران نوجوانی بهصورت پدیدهای هیجانانگیز بروز میکند و بعدها ممکن است به عادت همجنسگرایی تبدیل شود. و البته کسانی نیز هستند که از هرزگی و بیبند و باری با جنس مخالف خسته میشوند و در جستجوی دست یافتن به تجربیاتی تازه و لذاتی غیرمعمول، با جنس موافق رابطه برقرار میکنند. چنین کسانی پس از توبه کاملاً قادرند که بار دیگر به جنس مخالف گرایش پیدا کنند و رابطهای طبیعی داشته باشند.
بنابراین دیدگاه مسیحیت در مورد مسئله همجنسگرایی کاملاً روشن است: این کار عملی است گناهآلود. اما عیسی مسیح قادر است این گناه را بهطور کامل با خون خود بشوید و بزداید، و شخص را بسوی زندگیای پاک تحت هدایت روحالقدس رهنمون شود. وظیفه مسیحیان این است که محبت مسیح را با افراد همجنسگرا در میان بگذارند و آنان را به توبه تشویق کنند. زیرا مگر نه اینکه افراد بیمارند که به طبیب اعظم نیاز دارند؟ آری، عیسی مسیح بهخاطر همجنسگرایان نیز بر روی صلیب رفت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر